va.

cf. Ողողեմ.

cf. ՈՂՈՂԵ՛Լ, եւ ՀԵՂԵՂԵԼ. κατακλύζω.

Եղիցին հեղեղատք յողողանել։ Եկեսցէ անձրեւ ողողանել բարկութեամբ իմով. (Երեմ. ՟Խ՟Է. 2։ Եզեկ. ՟Ժ՟Գ. 11։)

Ծովալիճն ի հեղեղ դարձեալ՝ ողողանէր զտունն. (Եւս. քր. ՟Ա։)