vn.

to weep, to deplore or lament together.

ձ.

Ողբակից լինել. միաբան ողբալ. լալ ընդ լացողս.

Ողբակցէր, եւ որպէս մարդ հարցանէր, ո՛ւր եդիք զղազարոս. (Շար.։)

Մեղուցելոյս ողբակցեցէ՛ք. (Մանդ. ՟Ի՟Գ։)

Մարգարէն ընդ մեզ ողբակցէ զառաջին բարեզարդութիւնն, եւ զվերջին ընդդիմակազմութիւնս. (Յհ. կթ.։)