Շոգոլի, լւոյ

s.

ἁτμός vapor, halitus αὕρα aura. նոյն ընդ Շոգի. գոլորշի. սիք. գոլոշտիք, շո՛գ գոլ.

Անուշահո՞տք (իցեն), կամ ժանտահոտք շոգոլիք. (Փիլ. այլաբ.։)

Դուզնաքեայ իմն նշխարր շոգոլեաց աստուածային անուշահոտութեանցդ. (Նիւս. երգ.։)

Թանձրացեալ շոգոլովն (կերակրոց). (Նիւս. կազմ.։)

Ընդունայն է ամենայն մարդ մսեղի. սիմաքոս, իբրեւ շոգոլի է։ Աղեղնդ ո՛չ է գոյաւոր, այլ՝ պատահումն, եւ շոգոլիք գէճ ամպոյ եւ արեւու. ոչ գոյից երեւումն. (Վրդն. ծն. եւ Վրդն. սղ.։)

Փչեաց յերեսս նորա շունչ կենաց. շունչն իբրեւ օդ իմն եւ շոգոլի եւ այլն. (Փիլ. այլաբ.։)

ՇՈԳՈԼԻ. ἁναποτνιασμός gemitus, suspirium. Յոգւոցհանութիւն, հեծութիւն. որով լինի շոգիս ցնդել ի խորոց.

Զայսպիսի հինինումն՝ ժողով տրտմութեան առնեմք, հեծեծումնզ զնա եւ շոգոլի կոչելով. (Նիւս. կազմ.։)