կապակցութիւն շնչոյ եւ ոգւոյ սիրով. համաշնչութիւն.
Եղբարք (երեք) ըստ մարմնոյ, յորս էր մի հոգի անձն, եւ բնութիւն շնչակապութեան՝ յերիս անձինս բաժանեալ. (Ասող. ՟Գ. 17։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | շնչակապութիւն | շնչակապութիւնք |
accusatif | շնչակապութիւն | շնչակապութիւնս |
génitif | շնչակապութեան | շնչակապութեանց |
locatif | շնչակապութեան | շնչակապութիւնս |
datif | շնչակապութեան | շնչակապութեանց |
ablatif | շնչակապութենէ | շնչակապութեանց |
instrumental | շնչակապութեամբ | շնչակապութեամբք |