hy    |   fr

Շնչակեաց

adj.

having the breath of life, breathing.

adj.

Որ կեայ շնչով. շնչական. շնչաւոր.

զազգն շնչակեաց թռչնոց եւ զեռնոց, եւ ջրածին կենդանեաց. (Ագաթ.։)

Շնչակեացք կշռեալք ընդ բանականս՝ խոտան են. (Վրդն. ծն.։)

Մարդն առաջին արիւնաւոր եւ շնչակեաց կենդանի հաստատեցաւ հոգեւորեալ. (Տօնակ.։)