storax;
գաւազան —, stick of -.
στύραξ styrax, populus alba στυράκινος styraceus, ex styraca factus. գրի եւ ՇԵՐԹ, ՇԵՐԴ, ՇԵՐՏ. լծ. եւ յն. Ստիւրաքս. ստիւրակեայ. Ծառ խժաբեր կամ խնկաբեր, եւ փայտ՝ գաւազան եւ ոստ նորա. ... եւ խէժ նորա՝
Եւ առ յակոբ գաւազան շեր՝ դալար, եւ ընգուզի, եւ սօսւոյ. (Ծն. ՟Չ. 36։)
Առնու երիս գաւազանս. շերթ, զոր շրշի ասեն. եւ պարսկերէն մութանաբի։ Շեր եւ սօսի չեն պտղաբեր. (Վրդն. ծն.։)
cf. ՇԵՐՏԵԼ։