cf. Անօսրութիւն.
cf. ԱՆՕՍՐՈՒԹԻՒՆ, եւ ԱՆԳԱՅՏՈՒԹԻՒՆ.
Բալ է, որ լինի ի նօսրութենէ ամպոց։ Խտութիւն հողմոյ ոչ տայ լուծանել ի նօսրութիւն ջուրց. (Ոսկիփոր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | նօսրութիւն | նօսրութիւնք |
accusatif | նօսրութիւն | նօսրութիւնս |
génitif | նօսրութեան | նօսրութեանց |
locatif | նօսրութեան | նօսրութիւնս |
datif | նօսրութեան | նօսրութեանց |
ablatif | նօսրութենէ | նօսրութեանց |
instrumental | նօսրութեամբ | նօսրութեամբք |