vn.

to languish, to become faint, languid, to wear oneself out, to faint, to swoon.

ձ.

κατάξηρος εἱμι aresco ἑνοχλούμαι angor, molestus sum. Նքթիլ. նուազիլ. նուազիլ. ցամաքիլ. անշքանալ. սիրտը քաշուիլ, երեսը գուն չիմնալ, ցամքիլ, ճռղիլ.

Նքողեալ են անձինք մեր. եւ ոչ ուրեք՝ բայց միայն ի մանանայն են աչք մեր. (Թուոց. ՟Ժ՟Ա. 6. յն. չոր կամ ցամաքեալ։)

Նքողեցայ ես՝ այս երրորդ օր. (՟Ա. Թագ. ՟Չ. 13. յն. խռովեցայ ի ներքուստ։)

Յոյժ նքողեալ, եւ անշքեղացեալ էր գեղ երեսաց նորա. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)