vn.

cf. Նենգեմ.

cf. ՆԵՆԳԵԼ. δολόω dolose ago.

Որ ոչ նենգաւորեաց լեզուաւ իւրով. (Սղ. ՟Ժ՟Դ. 5։)

Զի մի՛ կարծեսցի նենգաւորել, այլ խնամակալ երեւել. (Կիւրղ. ծն.։)

Մեծաւ յանցանօք նենգաւորեաց սուրբ թագաւորին Միքայէլի. (Ուռհ.։)