Նեղուց, ի

s.

ἱσθμός isthmus στενοπορία, -ρον, στένωμα angustus meatus, vel locus. Նեղ անցք կամ ճանապարհ եւ տեղի. կիրճ. պարանոց ծովու.

Նեղուցն՝ որ կոչի սեփտէ։ Անցեալ ընդ նեղուցս Եփրատայ կամրջին՝ ընկեցին զփայտն զկնի իւրեանց. (Խոր. աշխարհ. եւ ՟Դ. 40։)

Յոլոմպիադսն ... ըստ նեղցին. (Փիլ. լիւս.) այն է Իսթմիա անուն խաղու յանուանէ տեղւոյն. զի նեղուց ըստ յն. ասի իսթմօ՛ս։

Իսկ (Ճ. ՟Բ.)

Հասանէ ի նեղուաս քափսորայ, եւ պաշարեաց զնոսա. կամ է իբր նեղուածք, եւ կամ յատուկ անուն.

adj.

ՆԵՂՈՒՑ. ա. Նեղ.

Թուի թէ կիրճք էին, այսինքն նեղուց անցք գետոց, ուր փախստականքն անկանէին. (Գէ. ես.։)

Յանձուկ եւ ի նեղուց վայրս արկանէր. (Պիտառ.։)