hy    |   fr

Նաճակ

cf. Նաչախ.

s.

Բառ այլազգ. նաճագ, նաճուխ. որ եւ ՃԻԿՌ, կամ ՃԿԻՌ. Սակր կամ տապար պատերազմական.

Պողովատ նաճակովն հականէր զերկաթի դուռն քաղաքին, եւ պատառեալ զերկաթն՝ յայն գեհն անցուցանէր. (Ուռհ. ՟Խ՟Ը. (ուր գրեալ էր՝ նճկռովն. իսկ հա, գրի ճկռովն)։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անաճական

Լայնաճակատ

Voir tout