Նահատակադիր, դրաց

adj. s.

ἁγωνοθέτης, ἁγωνάρχος, ἁθλοθέτης , ἁθλοθέτηρ agonotheta, certaminum arbiter, numerarius. որ եւ ՃԳՆԱԴԻՐ. Մարտադիր. հանդիսադիր, վերակացու մրցանաց եւ տուօղ զյաղթանակ եւ զպսակ.

Այն որ ամի իշխան առաջնորդն է (աստուած) զօրէն նահատակադրի. Եդեալ լինի նահատակացն մրցանակ՝ առաջին եւ երկրորդ եւ երրորդ ի նահատակադրացն. (Փիլ.։)

Նահատակադիր զնահատակ պսակէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)

Օժանդակաւ յընթացսն նովին նահատակադրաւն վարեցեալ. (Նիւս. ստեփ.։)

Յառաջինսն հայեսցուք. ի նահատակադիրն հայեցան, եւ կատարեցան. (Եղիշ. հայր մեր.։)

Ի նոյն միւսանգամ յուսացեալ ի նահատակադիրն աստուած. (Պիտ.։)

Զօրացան ի նոյն ինքն ի նահատակադիրն Քրիստոս։ Ի սէր նահատակդրին Քրիստոսի. (Յհ. կթ.։)