cf. ՆԱՀԱՏԱԿ, ՆԱՀԱՏԱԿՈՒԹԻՒՆ.
Ըստ լծորդին՝ զհօն խէ դնել, եւ նախատակ ասել. (Վրդն. սղ.։)
Զպսակաց, եւ զբարւոյ նախատակութեան վարձուցն ճառէ. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | նախատակութիւն | նախատակութիւնք |
accusatif | նախատակութիւն | նախատակութիւնս |
génitif | նախատակութեան | նախատակութեանց |
locatif | նախատակութեան | նախատակութիւնս |
datif | նախատակութեան | նախատակութեանց |
ablatif | նախատակութենէ | նախատակութեանց |
instrumental | նախատակութեամբ | նախատակութեամբք |