hy    |   fr

Նախամուտ

adj.

presumptuous, arrogant;

s.

—ք, portal.

adj. adv.

Որ նախ միջամուխ լինի. յանդուգն. եւ Ձեռներէց լինելով.

Լեզու ունիս, նախամուտ ինքնագործել քեզ զմեղս. (Մաշկ.։)

ՆԱԽԱՄՈՒՏՔ cf. ՆԱԽԱԴՈՒՌՆ.

Նախամուտք տաճարին. (յն նախատաճար. Փիլ.։)