ն. կ.

προτίθημι praepono, antepono. Նախ դնել. նախակարգել. նախադասել. առաջադրել.

Նախադրէ եւ զպատճառս նորին իրաց. (Ոսկ. գծ.։)

Նախադրութիւն է բառ նախադրեալ յամենայն մասունս բանի. (Թր. քեր.։)

Ի սեղան անբանից (ի մսուր) նախադրեցաւ երկնային հացն կենդանութեան. (Ճ. ՟Գ.։)

Հարուած՝ մերկութեան նախադրեալն է. քանզի եւ մեղքն նախադրեալ է շնորհաց բժշկութեան. (Մաշկ.։)

Որ զնախադրեալ սահման շարժէ եւ փոխէ. (Մխ. դտ.։)

Բաւական համարիմք զնախադրեալն ի նմանէ պատճառն. (Վրդն. երգ.։)

Սուրբ մատռանն, որ է նախադրեալ կաթողիկէ յառաքելոցն, եւ դարձեալ նորոգեալ ի ձեռն հեղինեայ. (Տօնակ.։)

Բաժակ մեզ նախադրեալք (են) ապաշխարութեան, որք անդր բերկրեալ են մխիթարութեամբ. (Ոսկիփոր.։)