Երկբայութիւն, յերկուանք. յերկուանալն.
Գուցէ կարկառեալ զձեռն՝ առցէ ի փայտէն կենաց. (այն՝ մի՛ գուցէ, ո՛չ է յերկուումն Աստուծոյ, այլ ակնարկութիւն առ մարդն յերկուանօղն բնութեամբ. Փիլ. լին. ՟Ա. 55։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յերկուումն | յերկումունք |
| accusatif | յերկուումն | յերկումունս |
| génitif | յերկուման | յերկումանց |
| locatif | յերկուման | յերկումունս |
| datif | յերկուման | յերկումանց |
| ablatif | յերկումանէ | յերկումանց |
| instrumental | յերկումամբ | յերկումամբք |