cf. Տարակոյս;
ընդ —կուսանօք անկանել, to be called in question;
ընդ — կուսանօք արկանել, to call into question.
Տարակոյս՝ ըստ ամենայն նշ. իբր ἁπορία . Վարանք մտաց. հոգ եւ՝ տագնապ.
Խաւար խստութեան ի տարակուսանս նոցա։ Հաստատեցից ի վերայ ձեր տագնապաւ տարակուսանս (յն. մի բառ)։ Հարցէ զքեզ տէր տարակուսանօք եւ ջերմամբ։ Խաւարեցայ տարակուսանօք. եւ այլն։
Ի խռովութիւն եւ ի տարակուսանս դարձուցանէ։ Արհաւիրք տարակուսանաց։ Ի տարակուսանաց ցաւոցն, կամ աղետիցն։ Ի տառապանս եւ ի տարակուսանս։ Որ ապաւէնդ ես վշտացելոց, եւ ակնածու՝ որոց իլ տարակուսանս։ Տրտմեալք տարակուսանօք՝ ողբային զամլութիւն բնութեան։ Իսկ հոգալն աստուծոյ՝ տարակուսանք ի՞նչ են, եւ կամ աշխատութիւն։ Ողորմելի եւ տարակուսանքն (չքաւորութեան). (Յճխ.։ Մանդ.։ Յհ. կթ.։ Խոսր.։ Սարկ. աղ.։ Ճ. ՟Ա.։ Սարգ.։ Ածաբ. աղք.։)
Եւ կամ Դժուարութիւն խնդրոյ. տարակոյս մտաց ի վերայ բանից.
Ոմանք եւ՛ս յարաձգելով զտարակուսանսդ՝ ասեն, եթէ եւ ոչ միանգամ կարողութիւն է ի նոյն ջուր թանալ զոտն։ Այլ ինձ յայսմ վայրի տարակուսանս մեծ. (Սահմ. ՟Ա։ Լմբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տարակուսանք | |
| accusatif | տարակուսանս | |
| génitif | տարակուսանաց | |
| locatif | տարակուսանս | |
| datif | տարակուսանաց | |
| ablatif | տարակուսանաց | |
| instrumental | տարակուսանաւք |