adv.

οὑρανόθεν coelitus. Յերկնից անտի ի վերուստ. երկնքէն, վերէն.

Աստեղք ցոլանան յերկնուստ. (Ճ. ՟Գ.։)

Յերկնուստ իջանել. (Մամբր.։ Ոսկ. մտթ.։)

Ի վերուստ յերկնուստ ունի զանսուտ օրէնսդրութիւն. (Եղիշ. ՟Բ։)

Յերկնուստ երեւումն լինել. (Մագ. ՟Ե։)

ՅԵՐԿՆՈՒՍՏ cf. ԵՐԿՆՈՒՍՏ ՅԵՐԿՆՈՒՍՏ, Ի ՅԵՐԿՆՈՒՍՏ. Յերկնից. երկնքէն.