Յափշտակիչ

adj.

ՅԱՓՇՏԱԿԻՉ ՅԱՓՇՏԱԿՈՂ. ἄρπαξ rapax, raptor. Որ յափշտակէ. յափշտակասէր.

Սա ընդ յափշտակել զմեծութիւնն՝ առ ոտն հարկանէր զյափշտակիչսն. (Իսիւք.։)

Բենիամին գայլ յափշտակօղ։ Ի ներքոյ են գայլք յափշտակողք. (Ծն. ՟Խ՟Թ. 27։ Մտթ. ՟Ե. 15։)