ՅԱՐԱՏԵՒՈՂ ՅԱՐԱՏԵՒՈՂԱԳՈՅՆ ՅԱՐԱՏԵՒՈՂԱԿԱՆ. cf. ՅԱՐԱՏԵՒ. ՅԱՐԱՏԵՒԱԿ. ՅԱՐԱՏԵՒԱԿԱՆ. μόνιμος, παραμόνιμος, παραμονιμώτερος permanens, constans, constantior.

Աստուածային հաւատ է որպէս յարատեւող սերտութիւն հաւատացելոց. (Դիոն. ածայ.։)

Զիւրն կարասցէ տանել երկարաձգութիւն՝ յարատեւողն ելով ի փոխանորդութեանցն. (Պիտ.։)

Մակացութիւն թուի ի յարատեւողացն գոլ եւ ի դժուարաշարժիցն։ Յախտից ոմանց դժոխաշարժից եւ յարատեւողաց սկիզբն էառ. (Արիստ. որակ.։)

Յարատեւողացն եւ դժուարաշարժից հոգ տանելով ձգել ձեռն։ Եւ այնպէս յարատեւողագոյն գոյացութեամբ՝ անճառելեաց երթեալ հանդիպանայր կենաց. (Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. երեւ.։)

Եւ որք այսպիսում հետեւին՝ յարատեւողական արկանեն զով, եւ անորակս պատուեն. (Մագ. լ։)