continuation, duration, prolongation;
affinity.
συντονία, εὑτονία, ἑπιτονία, παράτασις, διαμονή extensio, contentio, duratio, assiduitas, vehementia. Յերկարաձգութիւն. հանապազորդութիւն. շարունակութիւն. տեւողութիւն.
Յաւիտենական յարաձգութեամբ։ Յարաձգութիւն ժամանակաւոր էառ մշտնջենաւորութիւն։ Զբոլորին դարձեալ ժամանակի՝ որ ըստ մեզ զյարաձգութիւնն՝ է՛ երբէք զի՛ յաւիտենական անուանէ. (Դիոն. եկեղ. եւ Դիոն. ածայ.։)
Միշտ յարաձգութեան գաւազանի թագաւորութեան։ Աստուածային բնութիւնն անշարժելի ունի զիւրն յարաձգութիւն. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։)
Ոչ լսելի լեալ (յաղօթս), յերկարելոյ պէտք են, եւ յարաձգութեան։ Կրճտելոյ ատամանց վասն յարաձգութեան ցաւոցն. (Բրս. հց.։)
Ի կանուխն ժամանսութիւն, եւ յանագանն յարաձգութիւն. (Նար. խչ. (իբր յապաղումն յերկարաձգութեամբ)։)
ՅԱՐԱՁԳՈՒԹԻՒՆ. որպէս Ձկտումն, դիմեցումն. անդադար բերումն.
Միշտ առ բարձրն կոյս, որպէս հասանելի է, յարաձգութեամբ. (Դիոն. երկն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յարաձգութիւն | յարաձգութիւնք |
| accusatif | յարաձգութիւն | յարաձգութիւնս |
| génitif | յարաձգութեան | յարաձգութեանց |
| locatif | յարաձգութեան | յարաձգութիւնս |
| datif | յարաձգութեան | յարաձգութեանց |
| ablatif | յարաձգութենէ | յարաձգութեանց |
| instrumental | յարաձգութեամբ | յարաձգութեամբք |