cf. Յօտոց.

s.

ՅԱՏՈՑ որ եւ ՅՕՏՈՑ. Կեռ դանակ՝ գործի յատանելոյ զորթ այգեաց. հօտոց. ... իտ. potatoio.

Այգեգործն սրեալ զյատոցն (կամ զյատոյցն) ընդդէմ երթայ հատանէ զանգործ անպտղութիւն ուռոյն. (Նանայ.։)

Այգեգործ ժիր եւ արթուն յատոցաւ սպառնական եւ կսկծեցուցիչն բանի զուղէշսն յապաւէր. (Սկեւռ. ի լմբ.։)