cf. Յատկաբար.
cf. ՅԱՏԿԱԲԱՐ.
Հասարակաբար, այլ ոչ յատկապէս ումեք։ Հասարակաբար, որգունակ, մարդ. եւ յատկապէս, ո՛րգոն, Պօղոս։ Յատկապէս յանուանէ յիշեալ. (Պորփ.։ Թր. քեր.։ Բրսղ. մրկ.։)
Զատուցեալ որոշեն յատկապէս ի սաստիկ գթոցն յամենայն թռչնոց. (Պիտ.։)
Եւ Սոսկապէս. լոկ.
Յատկապէս մարդ (կոչէր Արիոս զՔրիստոս՝ ուրանալով զաստուածութիւնն). (Աթ. ՟Ը։)