adj.

provident.

cf. ՆԱԽԻՄԱՑ. πρόνους providens, providus, prudens.

Այր հանճարեղ եւ յառաջիմաց. (Կորիւն.։)

Որ ոչ յիմաստնոց եւ յառաջիմացից է. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)

Յառաջիմաց եղեալ ազգն իսմայէլացւոց, ձերբակալս արար զամենեսեան. (Ուռհ.։)