adj.

foregoing, preceding, previous, antecedent, precedent;

s.

fore-runner, precursor, outrider;
antecessor, predecessor;
— լինել, to precede, to forego, to fore-run, to outride.

adj.

πρόδρομος praecursor. Նախընթաց. կարապետ. յառաջոյ ընթացօղ. յառաջագնաց.

Յովհաննէս յառաջընթացն՝ նախ քան զմկրտութիւնն՝ զխոստովանութիւն խնդրէր. (Կլիմաք.։)

Յառաջընթաց կարապետ. յն. մի բառ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 12։ Ագաթ.։ Շար.։ եւ այլն։)

Ոչ սպասաւորք յառաջընթացք, ոչ գոչումն փողոյ կարապետ. (Լմբ. համբ.։)

Հրովարտակ յառաջընթաց անտի առաքէր. (Յհ. կթ.։)

Յառաջընթաց լինէին կեանք, զի կարկեսցի սանձեսցի մահ. (Կոչ. ՟Գ։)