adj.

in a proper manner, seasonably, becomingly, befittingly.

adj. adv.

ՅԱՆԳԱԳՈՅՆ ՅԱՆԿԱԳՈՅՆ. ἑγγείτερος propior συγκείμενος conveniens, conjunctus եւ այլն. Կարի յանկաւոր. մերձաւորագոյն. յարմարագոյն. կցորդ, վայելչական. վայելչապէս.

Հեթանոսացն աստուածաբանագոյնքն, եւ որք մանաւանդ ի մեզ էին յանկագոյնք։ Միմեանց ազգակիցք եւ յանկագոյնք. (Առ որս. ՟Զ։)

Սատանայ յանգագոյն է ի ձեզ հայրութեամբ՝ քան Աբրահամ. (Նանայ.։)

Տայ խորհել օտարոտիս իմն եւ այլանդակ, որպէս բարիոքն զառ ինքն յանգագոյնս (կամ անգագոյնսն). (Սարկ. պատկ.։)

Քաջահաճոյ յանկագոյն ի յողջունել ի բարեկամութիւն. (Պիտ.։)

Եկեղեցին, զոր յանգագոյն անուամբ առաքեալս անուանեաց. (Անան. եկեղ։)

Որպէս արժան է տօնել, եւ յանկագոյն սրբոցն, այնպէս տօնեսցուք. (Սիսիան.։)

Նմանութիւն Աստուծոյ յանգագոյն նմա ճահաւորին տալ. (Մագ. ՟Ծ՟Բ։)

Զլեառն անուանէ յանգագոյն յիւր անուն Արագած. (Խոր. ՟Ա. 11։)