forgetfulness;
—նս առնել, ի —նս դարձուցանել, արկանել, to forget, to leave or bury in oblivion;
— լինել, գալն, to forget, to forget oneself, to put out of oneʼs memory;
ի —նս ածել, to cause to forget.
λήθη oblivio. Նոյն ընդ Մոռացումն. եւ ընդ բայի՝ որպէս Մոռանալ, մոռանիլ. (գրի առ յետինս եւ Մոռացունք)
Պղծիցի, եւ մոռացօնք լինիցին նմա. (Ղեւտ. ՟Ե. 3։)
Ուրանալն է զինքն՝ ամենեւիմս անցելոցն մոռացօնքն, եւ կամաց իւրոց մերժումն. (Բրս. հց.։)
Մոռացօնք են նոցա, զոր միայն յիշել արժան էր, կամովին արարեալ զայս մոռացօնս թշուառականքն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Յորժամ յաստուծոյ երախտիսն վայելեսցեն, մոռացօնս առնիցեն. քանզի սովոր են պարգեւք բարութեանց ածել զմեզ ի մոռացօնս. (Ոսկ. ես.։)
Կոյր է եւ զաչացու, ի մոռացօնս դարձուցեալ զսրբութիւն առաջնոց իւրոցն յանցանաց. (՟Բ. Պետ. ՟Ա. 9։)
Ի մոռացօնս դարձուցեալ զկենսաբեր աւետիսն յառաջադիրս. (Ագաթ.։)
Անցեալ դարձեալ ի մոռացօնս՝ զամենայն կարգեալսն տապալէր յետ նորա ելիցն յաշխարհէս. (Բուզ. ՟Ե. 31։)
Մոռացօնք եղեն նմա գալուստ որդւոյն աստուծոյ. (Եղիշ. ՟Դ։)
Ոչ գիտեմ զիա՛րդ նոցին գիտակացն այսոքիկ մոռացօնք եղեն (կամ են). (Նիւս. կուս.։)
Մոռացօնք տիրեալ են, կամ տիրեն։ Աստուծոյ՝ մոռացօնք ոչ է, այլ վասն անտես առնելոյն ասէ. (Խոսր.։)
Ի մոռացօնս եղեւ մեզ այս։ Ի մոռացօնս եղեւ սաղմոսական երգն. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Բ։)
Մի՛ մոռացօնս առներ գործելեաց իմոց ընդ քեզ երախտեաց՝ իմ անօրէնութեամբս. (Նար. երգ.։)
Բնաւ գիտես իսկ ոչ, թէ մեղար. քանզի մոռացօնս առնես ամենայնիւ (կամ ամենայնի). (Ոսկ. մ. ՟Ա. 3։)