s.

Մոլիլն. մոլեգնութիւն, եւ տռփումն.

Էր այր ժանտ, եւ մոլեկանութեամբ շարժեցեալ՝ բազում չարեօք մարտնչէր թնդ ազգիս քրիստոնէից. (Ղեւոնդ.։)

(Հոգեւորս) այս մոլեկանութեան սէր՝ պարծանաց արժանի է. (Նար. երգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մոլեկանութիւն մոլեկանութիւնք
accusatif մոլեկանութիւն մոլեկանութիւնս
génitif մոլեկանութեան մոլեկանութեանց
locatif մոլեկանութեան մոլեկանութիւնս
datif մոլեկանութեան մոլեկանութեանց
ablatif մոլեկանութենէ մոլեկանութեանց
instrumental մոլեկանութեամբ մոլեկանութեամբք