cf. ՄՈԼԵԳԻՆ. (ըստ ամենայն առման). μανιώδης, μεμηνώς furiosus, furens, insanus. խեւցած, կատղած.

Մոլեգնոտ եւ ժխտող ազգին հրէից։ Նմանեալ ես մոլեգնոտի։ Հանդերձ սորմական մոլեգնոտ աբեղայիւ. (Նանայ.։ Ճ. ՟Գ.։ Արծր. ՟Ա. 14։)

Մոլեգնոտս զնոսա համարիմք։ Որպէս ի վերայ մոլեգնոտացն եւ ափշեցելոցն։ Ո՞ւմ հաւանել արժան է, պօղոսի՞, թէ մոլեգնոտացն՝ որ արհամարհեն զգիրս սուրբս. (Կանոն.։ Նիւս. բն.։ Խոսր.։)

Մոլեգնոտաց են ձախողակի այդոքիկ ընտրութիւնքեւ կարծիք. (Սարկ. հանգ.։)

Մոլեգնոտ տռփանօք տենչայր առթել ինքեան. (Խոր. հռիփս.։)

Եւ այս արիոսի մոլեգնոտ ամբարտաւանութեանն են բաջաղանք։ Չարափառացն, եւ արիոսի մոլեգնոտ անուանն. (Լմբ. հանգ.։)