hy    |   fr

Մթնիմ, եցայ

vn.

cf. Մթանամ.

ձ.

ՄԹՆԱՆԱՄ ՄԹՆԻՄ. cf. ՄԹԱՆԱԼ.

Բնութիւն տեսողի նիւթովք ո՛չ մթնանայ (կամ մթանայ). (Եւագր. ՟Լ՟Դ։)

Մինչեւ նսեմացաւ, մնային նմա. իսկ իբրեւ մթնացաւ (տպ. մթնեցաւ. յն. երեկոյացաւ). ոչ ներէին չխնդրել զվարդապետն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 42։)