s.

mortification.

s.

νέκρωσις mortificatio. Մեռուցանելն. կրթելն ի մեռելութիւն. մահացուցումն.

Արդ է ժուժկալութիւն՝ մեղաց ի բաց ջնջումն, ախտից օտարութիւն, մարմնոյ մեռուցումն. (Բրս. հց.։)

Զի՞նչ է այլ քաղց եւ ծարւ, եթէ ոչ մեռուցումն մարմնական ախտից. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մեռուցումն մեռուցմունք
accusatif մեռուցումն մեռուցմունս
génitif մեռուցման մեռուցմանց
locatif մեռուցման մեռուցմունս
datif մեռուցման մեռուցմանց
ablatif մեռուցմանէ մեռուցմանց
instrumental մեռուցմամբ մեռուցմամբք