adj.

inclined to transgress, delighting in sin, wicked, criminal.

adj.

Սիրօղ զմեղս. յօժարեալ կամ անյագ ի մեղս. եւ Մեղանչական. մեղսային.

Չի՛ք անողորմ քան զմեղսասէր ազգս դիւաց. (Համամ առակ.։)

Մեղսասէր սատանայ, կամ իշխան աշխարհիս. մարդիկ, երիտասարդք։ Մեղսասիրացն անձինք. (Յճխ. ՟Թ. ՟Ժ՟Թ։ Փիլ. սամփս.։ Վրք. հց. ՟Դ։ Շ. ընդհ.։)

Հանցես եւ զիս՝ յորոց նեղիմ ... եւ ի բանտից մեղսասիրին. (Յիսուս որդի.։)

Մեղսասէր կենցաղ, կամ բանտ. (Ճ. ՟Գ.։ Շար.։)

Ի մեղսասէր բարուց։ Յաշխարհական մեղսասէր օձապատիր խաբմանց նախնոյն. (Նար. երգ.։)