adj.

producing or causing sin.

adj.

Որ բերէ զմեղս որպէս պտուղ չար. մեղսածին. մեղսառիթ. եւ բերեալն ի վերայ՝ վասն մեղաց.

Թէպէտ արդարութիւնաբերք լինին, եւ թէպէտ մեղսաբեր. (Ագաթ.։)

Ի մեղսաբեր եւ ի ցասմնահար դարուս։ Յամբոխեալ աւուրքս մեղսաբեր. (Վրդն. պտմ. եւ Վրդն. օրին.։)

Ի բեկման աւուրս, եւ յաւերման եւ կոտորման մեղսաբեր սրոյն. (Կիր. պտմ.։)