cf. Մեկոնիոն.
ՄԵԿՈՆ ՄԵԿՈՆԻՈՆ. ռմկ. մեգ. դաղմ. մագ. յն. միգօն. μήκων papaver. Բոյս՝ որ ունի ծաղիկ գեղեցիկ, այլ դիւրաթօթափ. եւ ունդ նորա մանր՝ բազմաթիւ, որ լինի թմրադեղ.
Այլ յայլում լինի՝ ի քրքմի, յապրասամի, ի մեկոնի. (Նիւս. կազմ.։)
Մահաբեր արմատքն՝ մեկոնիոն եւ ղեբերոս։ Լորք եւ հաւփալք (ուտեն) զմեկոնիոն եւ զղեբերոս, եւ ոդ վնասին. (Վրդն. ծն.։ եւ Յայսմաւ.։)