s.

humanity, human nature;
humanity, mankind;
multitude, many people.

s.

ἁνθρωπότης humanitas. Մարդկային բնութիւն, եւ բնաւորութիւն, տկարութիւն, եւ այլն.

Ըստ մարդկութեան ասեմ. յն. ըստ մարդոյ. (՟Ա. Կոր. ՟Բ. 8։ Գաղ. ՟Գ. 15։)

Որքան ինչ ասէ գիր, թէ ա՛ռ որդի, վասն մարդկութեան նորա ասէ, ո՛չ վասն աստուածութեանն։ Զմարդկութիւն նորա արար աստուածութիւն նորա տէր եւ օծեալ. (Աթ. ՟Ա։)

Զամենայն ըստ բնութեան մարդկութեանս մերոյ առնէ եւ կատարէ միածին որդին աստուծոյ. (Յհ. իմ. երեւ.։)

ՄԱՐԴԿՈՒԹԻՒՆ. որպէս Բազմութիւն կամ ազգ մարդկան. մարդիկ. բնակութիւն մարդկան.

Արդարն նոյ միայն գտաւ կատարեալ յազգի մարդկութեանս. (Եղիշ. ՟Ե։)

Ի խաչին ձգեաց առ ինքն զամենայն մարդկութիւնս. (Սեբեր. ՟Գ։)

Զմիջոց հովտին մեծի լնու մարդկութեամբ, եւ պայծառ շինուածովք. իսկ շուրջ զմարդկութեամբն՝ ծաղկոցաց եւ հոտարանաց կազմութիւն. (Խոր. ՟Բ. 39։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մարդկութիւն մարդկութիւնք
accusatif մարդկութիւն մարդկութիւնս
génitif մարդկութեան մարդկութեանց
locatif մարդկութեան մարդկութիւնս
datif մարդկութեան մարդկութեանց
ablatif մարդկութենէ մարդկութեանց
instrumental մարդկութեամբ մարդկութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ներմարդկութիւն, ութեան

Voir tout