ՄԱՐԴԿԱՆԱԼ. cf. ՄԱՐԴԱՆԱԼ.
Աստուածն բան կամեցեալ մարդկանալ՝ սրբեաց զկոյսն, եւ միացոյց յինքեան մարմին. (Բրս. թղթ.։ Կիւրղ. գանձ.։)
Իսկ արիանոսք յասելն՝ բանն աստուած մարդկացաւ, կամէին իմանալ լոկ, շրջեցաւ ընդ մարդկան. վասն որոյ եւ աթանաս ստիպէ զնոսա՝ իմանալ, թէ
Աստուած ելով աներեւելի՝ մարդ եղեւ երեւելի. (Աթ. ՟Ը։)