adj.

pointing at, indicating with the finger;
— առնել, լինել, to point at, to addict, to indicate;
to betray;

fig.

to deride, to scoff, to ridicule, to quiz, to make a laughing-stock of.

ն.

ՄԱՏՆԱՑՈՅՑ ԱՌՆԵԼ, եւ ԼԻՆԵԼ. Մատամբ ցուցանել. նշանակել. եւ Նշաւակել. մատով ցըցնել.

Ահա բառդ՝ ստուգութեան եւ մատնացոյց առնելոյ է։ Մատնացոյց առնէ զիւրսն խնդութեամբ էմմանուէլն, թէ ահա ես եւ մանկունք իմ. (Գէ. ես.։)

Ակնարկէին միմեանց, մատնացոյց առնէն զնա։ Գայ հոգին սուրբ ի նմանութիւն աղաւնոյ մատնացոյց առնելով զմկրտեալն. (Եփր. ծն.։ Ոսկ. ծն.։ Զքր. կթ. մկրտ.։)

Մատնացոյց առնէ, թէ այդ է ուղին. (Տօնակ.։)

Տարացուցիւ իբր մատնացոյց եղեալ մարգարէն խօսի ընդ բեթղահէմ. (Երզն. քեր.։)

Զաչս ի վեր համբարձեալ՝ ձեռամբ մատնացոյց լինէին. (Սիսիան.։)

Մատնացոյց առնեմք միմեանց, եւ ասեմք, ա՛յս այն անուն է, եւ այս ա՛յն. (Մաշկ.։)

Անառակութիւնն մատնացոյց առնէ զիս. (Ոսկ. ղկ.։)