Մանկակալ, աց

s.

τροφός nutrix. Որպէս Կին մանկածու. սնուցիչ. ծծմար.

Եղիցին թագաւորք դայեակք (այսինքն դաստիարակք) քո, եւ կանայք նոցա մանկակալք քո. (Ես. ՟Խ՟Թ. 23։)

Կամ μαῖα obstetrix. Մանկաբարձ. ծնուցիչ. դայեակ. դայեկ.

Եղեւ ծնանել գրիգորի ի շփոթմանն, որոյ մանկակալ լեալ սոփի կեսարացի. (Վրդն. լուս.։)

Եւս եւ որպէս Դաստիարակ.

Էր մանկակալ եւ սնուցիչ դաւթի։ Էինսնուցիչք եւ մանկակալք թագաւորին. (Ուռհ.։ Մեսր. երէց.։)

Մանկակալ (աղեքսանդրի) լեւոնիդէս լակոնացի։ Զեւքսիս՝ որ էր ի ժամուն յայնմիկ մանկակալ նորա. (Կեչառ. աղեքս.։)