hy    |   fr

Ճողփումն, ման

s.

cf. Ճղփիւն.

ՃՈՂՓԻՒՆ կամ ՃՈՂՓՈՒՄՆ. cf. ՃՂՓԻՒՆ, ՃՂՓՈՒՄՆ.

Զտանջողացն ասէ զճողփիւնն լսէաք. (Արծր. ՟Ա. 3։)

Ի ճողփմանէ ալեաց, կամ ջուրց. (Փիլ. յովն.։ Վրդն. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ճողփումն ճողփմունք
accusatif ճողփումն ճողփմունս
génitif ճողփման ճողփմանց
locatif ճողփման ճողփմունս
datif ճողփման ճողփմանց
ablatif ճողփմանէ ճողփմանց
instrumental ճողփմամբ ճողփմամբք