չ. ձ.

ՃՇՄԱՐՏԱԿՑԵՄ կամ ՃՇՄԱՐՏԱԿՑԻՄ. συναληθεύω simul sum verus, simul verificor. Միանգամայն ճշմարիտ գտանիլ. ճշմարտակից լինել. միաբանիլ ընդ ճշմարտութեան.

Այլ եւ այս երբեմն ճշմարտակցէ։ Հանդերձ ճշմարտակցելովն. վասն զի ճշմարիտքն ոչ երբէք մարտնչին ընդ միմեանս։ Մասնական բացասութիւն ո՛չ առ ինքն եւ ո՛չ առ այլ՝ ո՛չ ճշմարտակցէ, եւ ոչ ստակցէ. (Անյաղթ պերիարմ. եւ Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)