Ճշմարտախոհ, Ի, Ից

adj.

Որ խորհի զճշմարտութիւն, կամ ճշմարտութեամբ. ողջամիտ. արդարակորով.

Ասէին ճշմարտախոհք։ Ուղղապէս ճշմարտախոհ լինել։ Ճշմարտախոհիցն է յայտնի. (Վրք. ոսկ.։ Մագ. ՟Ե։ Երզն. մտթ.։)

Ճշմարտախոհ ատեան. (Վահր. յար.։)