որ եւ ՃՇՄԱՐՏԱՊԷՍ. Ճշմարտութեամբ. ճշմարիտ.
Ճշմարտաբար եղեալ, կամ ասացեալ. կամ խորհել, կամ վերասահմանել։ Ճշմարտաբար միութիւն. (Կիւրղ. ի կոյսն.։ Նանայ.։ Սահմ. ՟Բ։ Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. խչ.։)
Ճշմարտաբար թարգմանեալ տարածեցաւ (սուրբ գիրն) յեօթանասուն եւ երկու լեզուս. (Պիտառ.։)