hy    |   fr

Ճշդարենի

s.

ՃՇԴԱՐ կամ ՃՇԴԱՐԻ ՃՇԴԱՐԵՆԻ. cf. ՆՇԴԱՐԻ.

Ճշդարն ծառ է մեծ, որ տունկ որթն ի վերայ ելանէ. եւ կամ ծառ՝ որ խոյս տայ ի նմանէ որթն, եւ փախչի. (Լծ. փիլ.։)

Արմատացեալ ծառ մի ճշդարենի. (Ճ. ՟Ա.։)

Ծառ մի ճշդենի (փոխանակ գրելոյ՝ ճշդարենի) էր ի մէջ քաղաքին պռուսայ։ Կամեցաւ անցանել ընդ ճշդարենի ծառն. (Հ=Յ. յունիս. ՟Ժ՟Գ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ճշդարենի ճշդարենիք
accusatif ճշդարենի ճշդարենիս
génitif ճշդարենի ճշդարենեաց
locatif ճշդարենւոյ ճշդարենիս
datif ճշդարենւոյ ճշդարենեաց
ablatif ճշդարենւոյ ճշդարենեաց
instrumental ճշդարենեաւ ճշդարենեաւք