cf. Ճղփումն.
ՃՂՓԻՒՆ ՃՂՓՈՒՄՆ. որ եւ ՃՈՂՓԻՒՆ, ՃՈՂՓՈՒՄՆ. (ի ձայնէս ճլօփ, ճլօմփ ). Ձայն անկման ի ջուրս, եւ բաղխման ջրոյ ընդ ջուր ի ծուփս, եւ հարուածոյ գանից. ճլօփ, շրախ, շափշուփ, շախըր շուխուր ձան.
Ի ծովու ճղփմանէ, եւ ի հողմոյ, եւ յօդոյ. (Փիլ. լիւս.։)
Զտանջողաց ճըղփիւն լսէաք, եւ զհարուածսն եկեալ ի վերայ թիկանցն տեսանէաք. (Պտմ. աղեքս.։)