cf. Ճճուեմ.
ՃՂԵԼ. Ճռուողել իբրեւ զձագս. կամ ճչել. (եթէ չիցէ այսպէս գրելի).
Ճըճուիցեն եւ ճղիցեն. թէոդիտոն (թարգմանէ) զկանխագէտսն ձագացեալս. (Ոսկ. ես.։)
Կնիւն. (որպէս ճիղ. ճիւղ իմն).
Կնիւն. ճղեմն է, որ ի հեղեղատս բուսանի մանրաբլուր ճիլն. (Լծ. նար.։)