to lay hands on the head of;
to ordain, to confer the orders of the church;
to consecrate;
to anoint, to crown.
χειροτονέω, χειροθετέω manumprotendo, manus impono, ordino, creo, constituo, designo. Ձեռն դնել ի վերայ ուրուք՝ ի նշանակ տալոյ զկարգ ինչ կամ զաստիճան. օրհնել. կարգել. կացուցանել. եւս եւ Մկրտել. եւ Դրոշմել.
Ձեռնադրեցին նոցա ըստ եկեղեցւոյ երիցունս։ Ձեռնադրեալ յեկեղեցեաց անտի. (Գծ. ՟Ժ՟Դ. 22։ ՟Բ. Կոր. ՟Ը. 19։)
Զոր մարդն ձեռնադրեսցէ, եւ զոր աստուած ձեռնադրէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 40։)
Ձեռնադրել յզեսու առաջնորդ իսրայէլի. (Նախ. թուոց.։)
Ամբարձեալ զձեռս իւր՝ օրհնեաց զնոսա, երկնաստեղծ ձեռօքն ձեռնադրելով զառաքեալսն, եւ յայնմ աւուր արար զնոսա կաթողիկոսս. (Մեկն. ղկ.։)
Րաբունք հոգեւորք ձեռնադրեցան այսօր օծմամբ սրբութեան ի յօծելոյն մեծէ. (Տաղ համբ.։)
Ձեռնադրել յեպիսկոպոսութիւն։ Ձեռնադրիլ ի հայրապետութիւն. (Խոր.։ Յհ. կթ. եւ այլն։)
Ձեռնադրէր կարապետն։ Սա արժանապէս ձեռնադրեաց զքեզ ի յորձանսն յորդանանու։ Համագոյակցիդ քո ձեռնադրողի. (Շար.։ Նար. գանձ հոգ.։)
Որ հրամայեցեր ծառային քո խոնարհաբար՝ ձեռնադրել զգլուխ քո, որ տէրդ ես յաւիտենից. (Ժմ. յն.։)
Զսորին որդիս կնքեալ ձեռնադրէ։ Զահեակն հեթանոսաց աջ ձեռնադրեցին. (Նար. ՟Հ՟Ե. եւ Նար. առաք.։)
Ձեռնադրել զզօրավարսն եւ զհեծելապետսն. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)
Թագաւոր եւս կամէին ձեռնադրել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 41։)
ՁԵՌՆԱԴՐԵԼ. որպէս Ձեռն դնել գրոյ. ստորադրել.
Զնորայն ընկալան զխոստովանութիւն, եւ ձեռնադրեցին անխախտելի մանլ գիրս. (Գր. տղ. թղթ.։)