Ձայնակից կացուցանել. միաբանել.
Գրիգորիոս՝ սերովսէից կցորդ՝ զմեզ ձայնակցեցեր՝ լուսաւորիչ բանիւ. (Տաղ.։)
ՁԱՅՆԱԿՑԻՄ եցայ. ձ. եւ ՁԱՅՆԱԿՑԵՄ եցի. չ. συμφωνέω consono, concinno, convenio. Ձայնակից լինել. միաբանիլ. երգակցել.
Զգործսն դնել ... պատճառին ձայնակցեալ. (Պիտ.։)
Ընդ երկնայինսն ձայնակցելով օրհնեմք։ Ձայնակցելով երկնայնոցն ասեմք. (Շոսր։ Շար.։)
Որում եւ սա ձայնակցի. (Լմբ. իմ.։)
Ձայնակցեալ սմին ողբոց երգութեան։ Յուսացելոցն յաստուած ձայնակցեալ. (Նար. ՟Ի. ՟Կ՟Ա։)
Զոր միքիա մարգարէ ձայնակցէ՝ ասելով. (Կիւրղ. ղկ.։)
Արիոսի այնպիսին ձայնակցեսցէ. (Խոսրովիկ.։)