vocal;
tonic;
— գործիք, wind instruments.
φωνητικός, φωνητήριος, φωνήεις vocalis, voce praeditus. Որ ինչ ա՛նկ է կամ օգտէ ձայնի. եւ Ունօղ կամ հանօղ զձայն.
Ձայնական գործարան, կա գործիք (լեզու, շնչերակք). (Նիւս. բն.։ Աթ. ՟Ը։ Նոննոս.։ Վրդն. ծն.։ Երզն. քեր. եւ Երզն. մտթ.։)
Ի ձեռն լեզուիս գործարանի ձայնականացս բախելով զօդս խօսիւք. (Մաքս. ի դիոն.։)
Ընդ ձայնական հնչումն ի սիրտն ազդեաց։ Ձայնական փողովք. (Եղիշ. յես.։)
Տառք յարմարեալք ի ձայնականաց եւ ի բաղաձայնից՝ կերպարանեն զբանն. (Շ. բարձր.։)