Հրասուզելն, եւ իլն. հրկիզութիւն.
Սպանման, յափշտակութեան, հրասուզման։ Ասպատակօք, եւ հրասուզմամբ. (Մագ. ՟Ե. ՟Ի՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրասուզումն | հրասուզմունք |
| accusatif | հրասուզումն | հրասուզմունս |
| génitif | հրասուզման | հրասուզմանց |
| locatif | հրասուզման | հրասուզմունս |
| datif | հրասուզման | հրասուզմանց |
| ablatif | հրասուզմանէ | հրասուզմանց |
| instrumental | հրասուզմամբ | հրասուզմամբք |