Կատարումն հրամանաց.
Իններորդ աստիճան խոնարհութեան, որ վասն հրաանակատարութեան. (Լմբ. կան. բենեդ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրամանակատարութիւն | հրամանակատարութիւնք |
| accusatif | հրամանակատարութիւն | հրամանակատարութիւնս |
| génitif | հրամանակատարութեան | հրամանակատարութեանց |
| locatif | հրամանակատարութեան | հրամանակատարութիւնս |
| datif | հրամանակատարութեան | հրամանակատարութեանց |
| ablatif | հրամանակատարութենէ | հրամանակատարութեանց |
| instrumental | հրամանակատարութեամբ | հրամանակատարութեամբք |